teorie o organicznym pochodzeniu
Encyklopedia PWN
proces przyrodniczy prowadzący na przestrzeni wielu pokoleń do kierunkowych zmian na najróżniejszych poziomach organizacji świata ożywionego od zmian budowy, sposobu funkcjonowania i zachowania się organizmów w kolejnych ich pokoleniach, poprzez zmiany kategorii ekologicznej grup organizmów i ich znaczenia w ekosystemach, aż po zmiany struktury ekologicznej i biogeograficznej życia na Ziemi.
Kekulé von Stradonitz 
, ur. 7 IX 1829, Darmstadt, zm. 13 VII 1896, Bonn,
chemik niemiecki, jeden z twórców teorii budowy związków organicznych.
[kekulẹ fon sztrạ:donıc]
Friedrich August , ur. 7 IX 1829, Darmstadt, zm. 13 VII 1896, Bonn,
systematyka organizmów, dawniej taksonomia,
biol. dziedzina biologii zajmująca się wyróżnianiem (a więc również nazywaniem; biologiczne nazewnictwo) i naturalną klasyfikacją grup organizmów (taksonów).
związki koordynacyjne, związki kompleksowe, kompleksy,
złożone cząsteczki lub jony (kationy, aniony), w których atom (lub jon) zw. atomem (jonem) centralnym jest połączony za pomocą wiązania koordynacyjnego z ligandami — jonami lub cząsteczkami obojętnymi.
abstrakcyjna sztuka, abstrakcjonizm,
termin określający sztukę nieprzedstawiającą świata rozpoznawalnych przedmiotów, oderwaną od obrazowania rzeczywistości;
związki chemiczne wybiórczo absorbujące promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie widzialnym (o długości fali od ok. 400 do 780 nm) warunkujące barwę organizmów roślinnych i zwierzęcych albo nadające barwę przedmiotom użytkowym.
